Kaibigan (155)

“DI ba sa purchasing­ department ka, Dex?’’ tanong ni Lara.

“Oo.’’

“O e di puwede ka sa supply department?’’

“Pero baka iba ang scope of work diyan. Si­yempre kahit sa may back­­ground ako sa supply dito e baka pagdating diyan e iba. Baka magalit sa akin ang Arabo.’’

“Huwag mo agad hahamakin ang kakayahan mo. Malay mo mahusay ka pa sa ibang narito.’’

“Hindi ko muna iisipin ‘yan Lara. Saka na lang ang tungkol diyan.’’

“E kung may mabalitaan akong opening dito sa ospital na pinaglilingkuran ko, puwede kang mag-aplay?”

“Pag-iisipan ko.’’

“Sige kapag nakaba­lita ako rito, sasabihin ko agad sa’yo.’’

“Pero huwag mong aabalahin ang sarili dahil lang dun at baka ikaw naman ang mapagalitan.’’

“Akong bahala. Kabisado ko na ang mga galawan dito.’’

“Sige Lara. Salamat.’’

“Mas maganda kung mag­kasama tayo rito. At least hindi na ako mahohomsik. Mahirap kapag walang ka­ibigan na nakakausap dito.’’

“Ano ang ginagawa mo kapag wala kang pasok sa ospital?’’

“Sa bahay lang. Nanonood ng TV, naglalaba, nagluluto.’’

“Hindi ka namamasyal?’’

“Minsan-minsan—sa Batha.’’

“Saan ‘yun?’’

“’Yun ang lugar na paboritong pasyalan ng Pinoy dito.’’

“Nag-iisa ka lang sa pagtungo roon.’’

“Oo.’’

“Hindi naman delikado?’’

“Hindi.’’

“Anong ginagawa mo kapag nagtutungo roon?’’

“Bumibili ng kung anong magustuhan ko—sapatos, alahas, damit. Marami kasing shopping center sa Batha. Hindi nga lang ga­anong magaganda ang damit di tulad diyan.’’

“Pagkatapos mong ma­mili, anong gagawin mo?’’

“Uuwi na. Ganun lang ang buhay ko rito. Kaya kung makakapagtrabaho ka rito, magiging masaya na ang buhay ko.’’ (Itutuloy)