Sugar Mommy (80)

HINDI inaasahan ni Jericho ang sinabi ni Jane na hindi raw nito makalimutan ang ginawang paghalik nung huli silang magkita.

Pero nagawa niyang magbiro para hindi mahalata ang naramdaman niyang pagkabigla.

“Ang tagal na nun ah, ilang buwan na ako rito sa Riyadh pero hindi mo pa nalilimutan.’’

“E sa hindi ko malimutan, anong magagawa ko?’’

“Sana pala napi-preserved ang halik.’’

“Sira! Puwede ba ‘yun?’’

“Puwede siguro, he-he-he!’’

“Hindi ako nagbibiro, Jericho, naaalala ko pa ang ginawa mo.’’

“E ‘di ulitin ko sa pagbabalik ko diyan para lalo mong maalala.’’

“Ang tagal pa nun, he-he!’’

“Malapit na. Sabi mo nga mabilis lang ang isang taon.’’

Natahimik si Jane.

Nag-iisip yata nang sasabihin.

“Ba’t ka natahimik, Jane? Inaantok ka na?’’

“Hindi pa. May iniisip lang ako.’’

“Ano?’’

“Bakit mo ako hinalikan ng ganun?’’

“Kasi ‘yun ang ganti ko sa paghalik mo sa akin. Di ba hinalikan mo ako sa pisngi? Para maiba naman, sa lips kita hinalikan.’’

“Bakit dun?’’

“Basta.’’

“Anong basta?’’

Nagtawa lang si Jericho. Hindi niya maipaliwanag kung bakit.

“Kasi, talagang hindi ko malimutan ang halik mo. Unang pagkakataon na nakadama ako ng halik na may pagmamahal.

Mahal mo ba ako, Jericho?’’

(Itutuloy)