Nabanhaw ka ba usab?

Sabado Santo. Mi-serve ko’g alas 6:00 sa buntag nga Tinieblas sa among parokya. Kompleto among grupo. May maestra. Dunay doktora. Puro may mga propesyon. Ug kini gipakita sa ilang mga maayong gawi diha sa among pagpangalagad atubangan sa altar.

Nabag-ohan ko sa gigamit nga kopya sa Tinieblas, diin pulos xerox copies lamang. Sa sinugdanan, masaag ko sa pagsabat sa pagkanta sa mga kalantahon tungod sa lahi nga pagkahimutang sa mga nanagdoble-nanagsunod numero sa mga linya sa mga alawiton.

Maayo na lang nga diha sa akong tupad ang kauban namong lector nga doktora. Diin, matag higayon nga sa iyang paniid ako nawala, iya kong gigiyahan hangtod nakat-on.

Miabot ang akong turno sa pagsaka paingon sa ambo aron basahon ang ‘Pagbasa Gikan sa Sulat ngadto sa mga Hebreo.’ Ug sama sa unsay akong naandan, kinasingkasing kong gihatagag kinabuhi ang matag pulong nga gilitok sa akong dila aron akong mapaabot-dalag balik sa mga nanimbahay kadtong tinuorayng bayhon sa nagsulat sa basahon nga akong gibasa.

Paghuman nako’g basa niini, naungot ko. Naglibog kon moingon pa bag: “Ang Pulong sa Ginoo” sanglit wala man kini mabutang didto sa akong gitamdan. Unya, ullahi na nakong nakit-an among kaubang lector, kinsa misenyas og “Dil!” Kay nasulti na man nako kini.

Tapos sa Tinieblas, naa dayoy nakasibilyang lectors ang nanuol nako ug mitumbok-hisgot sa maong gamitoyng sipyat. Dinhay nangugat: “Wa gani nasulat, dili gyod na pun-an!”

Nakurat ko. Isip lectors, mangangalagad sa simbahan, abi kog gipuy-an nila ang pagkamanggiluy-on ug pagkamasinaboton. Hibalo man diay sila naa koy sipyat, dili ba angay tudloan unsay husto, nungkang kasuk-an atubangan sa kadaghanan? Ang garas dapat tambalan, nungkang pun-ag laing mga garas.

Ikaduha, silang faultfinders, dili kaha masayop?  Gani, kaparian masipyat man sab? Hinuon, wala ko masuko nila. Kay tinuod bayang nasayop ko ug otomatik kong giangkon.

Gaan puy-an ang kamapaubsanon, ang pag-angkon nga ako makasasala ug hugot maghinulsul niini. Labaw sa tanan, baslan kog gugma’g kaluoy ang mga tawong nakapasakit nako.

Kay mao man kini Iyang gitudlo kanato. Busa, kinahanglan sundon!

Buwahan, sa Iya unyang pagkabanhaw, mabanhaw usab ako – ang bag-ong ako samtang ania, buhi pa ning kalibotan.

Ikaw, Bro/Sis, nabanhaw na ba usab?