Matud pang Joker

“Stop running miles for people who don’t take steps for you!”

Tinuod kining maong pahimangno. Daghanan kanato ang nahimong biktima sa gitawag nilang attachment sa mga tawo nga atong gigukod sa pamasin nga kita mahatagan nila og igong pagtagad.

Nahimo kitang uhaw sa ilang paghigugma ug nahimo kitang ulipon sa ilang mga anino. Imbis malipay kita sa kinabuhi, nahimo naman hinuon nga kita nag-antos labina kun sila mismo wala makakita sa atong bili ingon nga mga tawo nagpakabana kanila ug sa ilang kalipay.

Tinuod gyud nga bisan kita nahimong nagpailawom kanila, nan, mamahimo kitang ulipon ug daw mga iro nga nagpunay lamang og sunod sunod kanila ug nagpalimos sa ilang pagtagad.

Sa atong panaw sa kinabuhi angayan natong hinumdoman ug barugan nga kita mismo mao man ang mogambalay mismo sa atong kaugalingong kalipay. Wala naman nato kinahanglana ang uban aron lamang kita malipay. Paigo na kita alang sa atong kaugalingon. Ang mahinungdanon mao lamang ang paghimo og maayo alang sa uban ug sa katilingban in general kay kini m ao ang nindot nato nga kabilin sa atong panaw sa kinabuhi.

Ang paghimo og maayo bisan kun sa kadaghang higayon kita gibalewala mabulokon ra man sa gihapon dili ba? Ang pagpuyo sa kinabuhi nga simple apan gawasnon sa bisan unsang gapos makahuloganon man ug mabulokon.

Ayaw panggukod sa mga tawo aron kaloy-an ka. Everything will just come and go bisan gani ang relasyon. Ang tinud-anay nga tim-os kadtong magpabilin nga maunongon hangtud na sa walay pagtapos.