Paghiusa sa mga senior citizen

Usa sa kahibudngan nga kinaiya natong mga Pinoy, mao kining kalisud natong hiusahon. Ambot diin kita makakuha niining kinaiyaha, ug diin kita maliwat. Of course alang sa mga politico mao ni ang ilang gust .... to divide and rule.

Sa ato pa, politika ang culprit. Maoy hinungdan nga gumikan sa politika nagkatibulaag ang mga senior citizen. Dili magkasabot ug dili magkahiusa, busa pipila ka barangay, adunay duha, tulo o upat ka kahugpongan sa mga senior citizen. Ngano man ni? Kinahanglanon ba gyud nga sa pipila barangay, aduna may duha o tulo ka pundok sa mga senior citizens? Ang uban mao ra og mga political parties,  nga unta usa man sila ka non-government  ug non-partisan nga pundok? .

Maayo man gani kay sa pipila ka general assembly sa mga senior citizen nga among natambongan, kasagaran sa mga opisylaes ug mga sakop sa pundok, nahauyon sa tinguha paghiusa sa mga senior citizen sa dakbayan, pinaagi sa pagsalikway sa politika.

Imagine kun dili nato buling-bulingan sa politika ang atong mga kahugpongan sa senior citizen, pagkahapasay ug pagka-harmonious unta sa atong relationships. Usa ra unta ang atong tingog, apan kusog ug makabungog. Ug alang sa kadagkuan sa atong kagamhanan, mapugos sila pagpaminaw kanato, ug  usa ra ka tingog ang ilang paminawon,

Mao kini ang una natong buhaton kun buot kita magmalampuson paghiusa sa mga senior citizen, at least dinhi sa atong dakbayan.

Bag-ohay lang nahuman ang eleksyon. Apan ang uban kanatong mga senior nagpabiling ulipon sa politika. Diehard kaayo ngadto sa partido nga ilang gisuportahan.  Ug natural ilang giisip ang pikas nga pundok sa mga senior citizens mga ilang kaatbang, mga contra-partido.

Unsaon nato paghiusa niini kun mao kini ang atong attitude? Dul-an na kita sa kapin sa usa ka gatus ka libo ka senior citizens sa atong dakbayan apan, gibulag kita sa nagkalainlaing mga pundok.

Sa ato nang gibalikbalik dinhi, nganong nahiusa man sa America ang kapin 40 milyones ka retirees ug senior citizens didto? Nganong dili man usab nato mahiusa kitang mga senior citizens, at least, bisa’g dinhi lang sa atong dakbayan? Imposible ba gud ni?

Niay alang kanatong mga senior citizen. Maghisgot ta’g kalipay. Kitang tanan gusto gyud nga magmalipayon.  Apan, giingon dinhi nga ang “happiness is not a matter of good fortune or worldly possession. it’s a mental attitude. It comes from appreciating what we have, instead of being miserable about what we don’t have.”

Kahinumdom ko sa usa ka homily sa usa ka pari sa Sacred Heart church sa iyang nasinati pag-schooling niya didto sa Taiwan. Matud niya,  pagkahibawo sa ilang Professor nga siya gikan sa Pilipinas, mipadayag ang professor nga nakaanhi siya sa Pilipinas ug usa sa iyang giduaw mao ang squatter area sa Tondo sa Manila.

Daku ang iyang katingala sa iyang nakita ug nahimamat. Matud niya: everybody was happy.  Didto sa Taiwan nga daghan kaayo ang kwarta, bahandianon ang mga molupyo, apan wala niya makita ang samang kalipay nga gibati ug gi-expressed  sa kabus nga taga-Tondo.

So, “ happiness is not a matter of good fortune or worldly possession,”  di  ba?