Ang pobre nga giswerte

Bag-ohay lang, nadisgrasya ko nga nadumbolan sa nagsunod nga sakyanan. Grabeng bun-og nga di ko kalihok sa kasakit. Maayo gani kay way naunsaay sa akong lawas, gawas sa mga pangos. Apan pipila ka adlaw ko nga natanggong sa balay. Wa’ko magpa-admit sa ospital kay sa paminaw ko, ok ra man, pero pagkaugma mura ko’g gikastigo nga grabeng nagping-it sa kasakit.

Ambot kun sulagma ba, may nibisita nga higala sa akong anak, nga sakop sa pundok sa mga lumad, nga matinahurong nangumusta kanako ug iyang gihiling ang kahimtang ko nga gibinaklid paghiram kadtong mga apektado sa bun-og. Human niadto, nagkakukabildohay kami sa iyang mga kasinatian. Nga usa diay siya ka eksperto, susama sa propesyon nga ‘chiropractor’, nga mopakalma sa bikil sa panakit o kakulian sa panlawas.

Matud niya, yano lang ang iyang kinabuhi, nga menus sa edukasyon nga nasakop sa hut-ong sa mga pobre. Giswerte kuno siya kay wa man pasagdi sa Kahitas-an ang iyang mga pangamuyo, nga bisan sa kalisud mabuhi siyang malipayon. Ang bugtong bahandi nga gipangandoy niya, mao ang kahibalo nga mainantuson sa pagbuhat sa katarong, diin gihimong giya ang pagsalig sa Dios.

Kausa gidapit mi’g birthday sa ilang panimalay, apan nahikurat ko kay nindot man diay ang pinobre niyang pinuy-anan, nga mao ang luhong mansyon nga nag-ambo sa matahom nga dakbayan sa Sugbo. Sa hilom napungot ko nga naghunahuna nga ingon sa nagpabilib nga pobreng adunahan.

Apan nahanaw dihang giasoy niya ang kamatuoran, ang mga anak diay niya maoy gisuwerte nga pulos nagmalampuson. Karon, pobre gihapon siya apan dili na kahikawan sa tanang panginahanglan nga mabuhing haruhay.