Gumikan sa Pagkaon

Binasi: Jn. 6;22-29

Human mapadaghan sa atong Ginoo ang pan, ang mga tawo nga nakasinati niini ang nahigalam. Tungod niini nagpangita sila kaniya.

Dili tungod kay nakasabot sila sa iyang gitudlo ngadto kanila kondili gumikan sa pan nga ilang nakaon panahon sa ilang kagutom.

Mao nga gipahimangnoan sila sa Ginoo nga mangita sa pagkaon nga dili madunot.

Ug nga pangitaon nila ang pagkaon nga magdala kanila ngadto sa kinabuhing dayon.

Subo palandungon nga daghan nato karon ang naghunahuna lamang sa kasamtangan ug nahikalimot sa ugma.

Tinuod nindot man nga atong sination ang kasamtangan pinaagi sa pagtagamtam sa bisan unsa nga mahimong ihalad niini alang kanato.

Apan unta atong hisayran nga dili tanang gitanyag mahimong kan-on ni dili tanang mga ilimnon mahimong imnon.

Kini tungod kay ang uban kanila maghatag man og kadaut.  Usahay nahikalimot kita nga adunay mas labaw pa niining tanan ug kana mao ang Pulong sa Dios nga maghatag og tinud-anay nga katagbawan.

Unta dili lang kita maningkamot sa bisan unsa nga lumalabay. Hinunoa atong paningkamotan nga mahuptan ug mapuy-an ang pagtulon-an sa atong Ginoong Jesus. Modulo unta kita kaniya dili tungod kay duna kitay pangayoon lamang kondili mag-ampo kita ug mosangpit kaniya tungod kay buot kitang mas masuod pa niya diha sa atong kinabuhi.