Nabanhaw ka ba uban ni Kristo?

Tapus sa Kwaresma ug sa Semana Santa, sa pagkabanhaw sa atong Manunobos, nakapakatunga ako sa akong kauglingon kon nabanhaw ba usab ako uban ni Kristo? Lisod tubagon, nga hangtud karon ang maong pangutana nagpabiling pangutana.

Kay ang Kwaresma gud, panahon man kadto sa pagpamalandong, paghinuklog, ug paghinulsol, o internal cleansing sa atong kalag, diin sa sulod sa niaging katuigan, ang kahinam ra sa atong lawas mao ray atong giatiman.

Kay kon nag-unsa kita panahon sa Kwaresma, ilabina na panahon sa Semana Santa – sa Huwebes ug Biyernes Santo, kon ini ato lang gi-take-for-granted, gipaka-bali-wala lang, as if ordinary lang nga mga adlaw, walay epekto kanato ang Easter Sunday,  ug dili nato ma-felt nga nabanhaw kita uban nin Kristo.

Sayang ang pagpasakit, ang pagpakamatay,ug pagkabanhaw ni Kristo kay ato lang kining giisip nga ordinary lamang ang maong mga adlaw sama sa ubang mga adlaw, ato lang gipakisama  sa ubang mga hitabo o mga ordinary events sa atong kinabuhi.

Ania kining gikan sa Internet, ako ning ipaambit diha kaninyo: “The resurrection amounts to the Father’s clear signal that Jesus is the powerful Son of God who has conquered death and reigns as Lord of all (Romans 1:4; 4:25). The resurrection demonstrates that Jesus’ ‘blood of the new covenant’ saves His people from their sins.

Ang pagkabanhaw ni Kristo, us ka dakong kadaugan batok sa kamatayon, nga ang mibanaw nga dugo ni Kristo maoy nagbanlas ug nagluwas sa katawhan gikan sa sala. Maoy hinungdan nga atong pangutan-on ang atong kagalingon kon nabanhaw ba kita uban ni Kristo, o nagpabilin ba gihapon kitang ulipon sa sala.

Nganong importante man kaayo ang pagkabanhaw ni Kristo alang kanatong mga tumutuo? (Pasagdi lang nang uban nga wala motuo). Si Dr. David Turner, professor of the New Testament, nagkanayon:  “The resurrection of Jesus is at the heart of the Christian message. Without the resurrection, Jesus’ ministry ends in defeat and disillusionment.

“The resurrection culminates the passion narrative in all four Gospels because it is at the center of redemption itself. Without it, one can only pity Jesus as a dead martyr whose lofty ideals were sadly misunderstood. Without the resurrection, Jesus’ death would go without divine interpretation and endorsement.

Without the resurrection, none of Jesus’ promises would be trustworthy. If Jesus did not rise from the dead after promising many times that He would do so. He should be pitied or scorned, not believed and obeyed .

Without the resurrection, there would be no apostolic foundation for the church. Jesus’ resurrection turned scattered deserters back into faithful followers. The astonishing-yet-true news brought to them by the two women who first discovered the empty tomb and later by the risen Lord Jesus Himself brought the scattered disciples back into the fold and emboldened them for witness.

So, kon wala pay resurrection, kon wala pa mabanhaw si Kristo, among others, walay salvation, walay redemption. Magpabiln kitang maglunang sa kasal-anan.

“Jesus is not a dead martyr to be pitied, but a living, reigning, returning Lord to be loved and emulated, both in present suffering and in future reward,” nagkanayon si Dr. David Turner, professor sa New Testament.