EDITORYAL - Espirituhanong panginahanglan

Ang tibuok Simbahang Romano Katoliko sa kalibotan nagtimaan karon sa Semana Santa. Panahon sa pag-ampo ug pagpamalandong sa kaugalingon ug sa espirtuhanong panginahanglan.

Sa nakalabay nga mga buwan, walay laing naa sa hunahuna ug gikalingawan sa tawo ilabi na sa Pilipinas kining bahin sa pulitika, pandemiya, krisis sa lana ug sa katalagmang dala sa bagyo.

Puno sa mga kabalaka, kahadlok ug pagduhaduha tungod lagi walay kasigurohan ang tanan. Kay matag karon ug unya dunay mga kausaban nga dili matagna nga mamahimong maayo o ba kaha sa kaparutan.

Karong semanaha, maayong ipadaplin lamang una kining tanan ug isipon ang kaugalingong kaayohan ilabi na sa espirituhanong panginahanglan.

Kini aron molagsik ang kalag sa tawo ug mapaduol sa Manluluwas misakripisyo aron ang mga sala mapasaylo. Gikinahanglan lamang ang kinasing-kasing nga pagpangayo og pasaylo.

Sa pagtulon-an sa Kristiyano, ang tawo adunay kalag ug lawas. Ang lawas dunay kalibotanong panginahanglan apan madunot ug magpabilin kini sa yuta pagabot sa iyang oras.

Ang kalag magpabilin hangtud-hangtud apan magagad kini sa kung unsay gipangbuhat sa lawas niini dinhi sa yuta sa dihang nag-usa pa sila.

Ang Bibliya nag-ingon ang magpakasala ibabaw sa yuta ug dili maghinulsol dili kini mahilangit. Mao nga importante gyud kaayo ang pagpamalandong sa kauglingon ug makigbalik ngadto sa Magbubuhat.

Gawas pa niini, taas-taas ang bakasyon sa tanan ug mahimo kining gamiton aron pahugtan ang relasyon ug gugma sa usa’g-usa sud sa pamilya.