Sa Piling ng Kalapati (23)

INAYOS ni Ruth ang mga calling cards sa sobre. Maayos na tiniklop ang sobre. Kung ano ang ayos nang nakuha niya sa ilalim ng kama, ganun ang ginawa niya. Pagkatapos ay muling ibinalik sa ilalim ng kama.

Naisip niya, kung ilalagay sa kung saan lang o ipapatong sa mesita, maaring maghinala si Mommy Donna na nakita o binasa niya. Hayaan na lang niya sa ilalim. Mas safe iyon kaysa naman paghinalaan siya.

Ipinagpatuloy niya ang paglilinis sa kuwarto. Pagkaraang mawalis ang mga alikabok sa ilalim ng kama, ang mga alikabok naman sa ibabaw ng cabinet na plastic ang winalis niya. Kahit na madalas niyang punasan ang ibabaw ng cabinet, marami pa ring dumi. Lagi namang nakasara ang bintana sa kuwerto pero may alikabok pa rin. Siguro’y dahil sa aircon. May aircon sa kuwarto ni Mommy Donna. Kapag summer, dito rin siya natutulog. May kutson siya. Siya naman ang gustong sa salas matulog. Kahit sinasabi ni Mommy Donna na dito sila sa kuwarto matulog, mas gusto niya sa salas. Gusto kasi niya ay may privacy si Mommy Donna.

Habang pinupunasan ang ibabaw ng kabinet ay ang mga calling cards pa rin ang nasa isip niya. Bakit kaya ang daming calling cards ni Mommy Donna?

Nagmamalisya na siya. Ayaw niyang magtanga-tangahan. “Nagsi-service” si Mommy Donna sa mga mayayamang Chinese. Ganun kaya? Wala siyang alam sa ganoon kaya hindi niya ma-imagine ang sitwasyon.

Binalikan ni Ruth ang panahong nakita siya ni Mommy Donna sa may entrance ng convinient store sa Doroteo Jose. Bakit naroon si Mommy Donna sa disoras ng gabi? Hanggang sa maalala niya ang nabasa sa calling card. May note doon na “wait sa lobby ng casino”. Sa Doroteo Jose ay may isang casino. Doon kaya pinaghihintay ng Chinese businessman si Mommy Donna?

Kung anu-ano pa ang naisip ni Ruth ukol kay Mommy Donna.

Pero kahit ano pa si Mommy Donna, mahal pa rin niya ito. Walang makapagpapabago sa pagmamahal niya rito.

(Itutuloy)