Banggaan sa karagatan

NAGBANGGAAN ang USS Fitzgerald ng US Navy at isang malaking container ship na rehistrado sa Pilipinas noong madaling araw ng Sabado sa karagatan ng Japan. Nasira ang kanang bahagi ng Fitzgerald, habang nagasgasan naman ang harapan ng container ship. Ang malungkot, pitong US Navy sailors ang nawawala. Hindi pa matiyak kung nahulog sila sa dagat. Hindi pa sila nakikita, dulot na rin sa uri ng aksidente at lawak ng karagatan.

Masasabi ko na mabuti at hindi lumubog ang dala­wang barko. Bagama’t malaki ang natamong sira ng barkong pandigma, ginawa ng kanyang tauhan ang lahat para maiwasan ang tuluyang paglubog ng barko. Kusang nakapabalik pa nga ng Japan ang dalawang barko matapos maganap ang aksidente.

Nagsimula na nga ang imbestigasyon kung paano nagbanggaan ang dalawang barko. Lahat nang modernong barko ay may radar, para malaman o “makita” ang kanilang dinadaanan at kung sinu-sino pa ang kasabay sa dagat. Dahil barkong pandigma, sigurado mas matindi pa ang radar nito kumpara sa mga barkong sibilyan o komersyo. Kaya paano nagkabanggaan? Hindi rin naman mabilis ang takbo ng mga malalaking barko para bigla na lang magkabanggaan. Bagama’t naganap ang aksidente ng gabi, sigurado may mga nagbabantay ng radar para makita ang kanilang dinadaanan. Hindi rin basta-basta makakahinto ang barko, kung sakaling magkaroon nga ng emergency. Walang preno sa tubig. Kaya baka huli na nang malaman na magkakabanggaan ang dalawang barko.  

Malaki ang responsibilidad ng mga kapitan ng barko. Kaya siguradong sila ang mananagot. Sa tingin ko ay mas malaki ang pananagutan ng kapitan ng US warship. Sanay sila dapat sa anumang emergency na maaaring mangyari, dahil militar nga sila. Alam nila dapat ang nagaganap sa kanilang kapaligiran sa lahat ng oras. Isipin na lang kung warship ng North Korea ang nabangga? Hindi ba mananagot ang kapitan kung paano sila nakalapit sa kanila? Naging kampante ba ang kapitan dahil nasa karagatan naman na puro kaalyado ang kasabay? Ito ang mga tanong na masasagot sa imbestigasyon.