Ampingi ang akong gugma

Guwapa si Elena ug siya ang labing maanyag nga dalaga dinhi sa ilang baryo. Daghan pod ang naninguha kaniya. Sila si Iko nga anak sa magdadaro didto sa kiliran sa bungtod maoy usa sa iyang maghahalad apan iya kining gikasab-an sa way lipodlipod dalang pagpakauwaw. Nangatawa ang nakadungog sa maong pagpakauwaw.

“Hoy, Iko, panamin pod, uy. Wala ka pay grado, ug pobre pa gyud unya anhi pa gyod ka nako magsamoksamok, wala man gani nako sugta ang uban dinhi nga mga ulitawo nga dunay mga grado, ikaw pa hinuon, sus, kabaga gyud og nawong, uy...” Misulirap ang mga mata sa dalaga.

“Ngano man diay, Len, kon pobre ang usa ka tawo wala na bay katungod sa paghigugma sa babaye nga iyang gipakamutya?,” hinay ang tingog ni Iko. Unya may gipaapas siyang pulong. “Sige, Elena, sukad ron dili na ko magsamoksamok nimo...”

Ug nakita ni Elena nga milakaw si Iko nga ingon sa huyhoy kaayo ang abaga tungod sa kapakyas nga iyang nahiaguman. Unya, milabay ang daghang adlaw ug si Elena naminyo kang Frankie, ang anak nga bugoy sa ilang kapitan dinhi sa ilang baryo. Kanunay lang kulatahon si Elena ug tungod niini, nakahukom si Elena sa pagbiya sa iyang bana, total, wala man sila’y anak. Usa ka hapon nagkasugat sila ni Iko. Dato na si Iko kay nakatrabaho man sa usa ka kompaniya ug nakaasawa pod og usa ka negosyante nga babaye. Hinuon, dili guwapa ang asawa ni Iko pero nahigugma na siya niini kay duna na man sila’y duha ka anak — lalaki ug babaye.

“Komusta, Iko,” hinay ang tingog ni Elena.

“Okey ra man ko, Elena, ikaw, komusta ka?,” hinay usab ang tingog ni Iko.

“Buwag na mi ni Frankie,” tubag ni Elena. “Tingali, kapalaran nako, Iko...”

“Bitaw, uy, imo gyod ning kapalaran. Ako bitaw, kapalaran man sab nako nga dili maayo’g hitsura ang akong naasawa, pero buotan,” ni Iko nga wala motan-aw kang Elena. “Sige, Elena, adtoon pa nako si Caridad nga akong asawa....” ug mibiya si Iko. (Katapusan)