Bag-ong kasal na sab si Karding

Nanampiling si Karding samtang naglingkod sa may bintana sa iyang balay nga nag-atubang sa dagat. Didto sa halayo apan maabot sa panan-aw ang isla sa Bohol ug tungod gayud sa iyang balay ang lungsod sa Tubigon.

Iyang gibati ang tumang kahaw-ang ug kamingaw sa iyang asawa ug duha ka tuig nilang anak. Wala siya magtuo nga molayas ang iyang asawa tungod kay iya man kini nga gipangga. Apan usa ka higayon nga hubog siya ug nagkatinubagay sila. Iyang nabakyaw ang iyang kamot nga nakatumba niini ug nabun-og ang nawong. Ug tungod sa kahubog nakatulog na lang siya nga wala manumbaling sa iyang asawa. Taas na ang gintang sa adlaw sa iyang pagbangon ug maoy iyang nakita ang sulat nga gipatungan og baso sa ibabaw sa lamesa.

“Ayaw na lang ko’g pangitaa kay dili na ko mobalik bisan imo pa kong hikit-an,” maoy pulong sa sulat. Apan nahibalo siya nga tua sa Tubigon ang iyang asawa, sa mga ginikanan niini. Duha na ka semana ang milabay ug wala mahimutang si Karding, busa usa ka buntag, nakahukom siya.  “Bahala na, akong apason didto sa Tubigon si Amy. Mosakay ko karong alas tres sa hapon ug dad-an ko sila’g mga gasa.” Sa laing bahin didto sa Tubigon. “Uy, Amy! Dili kay nanghingilin ko nimo,” matud sa amahan ni Amy. “Balik na didto sa inyo sa imong bana aron mag-uli mo.” “Akong huwaton nga moanhi siya dinhi, Tay.”

“Dili to moanhi dinhi kay taas kaayo to og garbo,” untop tubag ni Iyo Ninong.

“Maayong tawo si Karding pero dili to basta-basta moduko. Mao kanay akong napanid-an.” “Bitaw, Amy,” midason ang iyang inahan. “Kay mangita gani to’g lain si Karding, na ... ikaw lang.”

“Na hala, ihatod ko ninyo sa bapor karon.” “O, sige, pag-ilis dayon kay tingali’g ‘di ka kaabot sa biyahe,” sagbat ni Iyo Ninong.  Andam na ang tanang dad-onon ni Karding ug serado na ang mga bintana ug gikandadohan na ang pultahan. Apan tungod sa sugo sa lawas, mibalik siya pagsulod sa balay. Mao usab ang pag-abot ni Amy sa tugkaran sa balay ug nakita niini ang mga dad-onon ni Karding. “Ding! Ding!” Mitawag si Amy.

Sa pagkadungog ni Karding sa tingog ni Amy, midali siya pag-gawas ug maoy iyang nakita ang iyang asawa nga nagkugos sa ilang anak. Nanaog gilayon si Karding ug gisapopo sa tumang kahinangop ang iyang asawa ug anak.

“Abi nako’g dili ka pa mobalik kay moapas unta ko nimo karon.”

“Dili mahimo nga dili ko mobalik, Ding, kay mingaw kaayo didto sa Tubigon nga dili ka kauban,” matud ni Amy nga naghilak. “Ako usab dinhi mora’g dili ko mabuhi nga wala ka,” ni Karding nga mipahid sa luha sa iyang asawa. Dihay kasikas nga hibatyagan ni Karding ug sa iyang paglingi, nagpahiyom ang ilang silingan nga Tagalog.

Bagong kasal na naman si Mang Karding.” (Katapusan)