Kun gimahal mo man hikalimti ako

Mianhi ka ba aron lang gyud pahibaw-on ko nga ikaw kaslonon na?” Kahilakon si Edmundo nga namulong atubangan sa babaye nga iyang gimahal. Dugay na silang nagminahalay sukad pa niadtong hayiskul pa sila.

“Sakit Marina, dili sayon ang nahitabo aron mahalon ko ikaw ug sa kalit mao kini imong gibuhat nako, nga imo kong talikdan ug magminyo ka na sa lain,” dihay luha nga katagakon sa mga mata ni Edmundo.

“Edmundo wala ko mahigugma kang Diosdado, sayod ka gyud nga mura lang ko’g apo sa tiguwang dato ,” hinay ang tingog ni Marina, kahilakon usab kini apan nagpugong lang.

“Tungod lagi kay dato maong imo lang kong pahilakon,” midaligdig ang mga luha ni Edmundo subay sa iyang kaapingan.

“Edmundo, sorry mahal ko ikaw ug mahal mo ako apan kun mahal mo man ako hikalimti na lang ako aron husay na ang tanan ug maka-move on ko, di ba?”

Saisenta na karon ang edad ni Edmundo ug duna na siya’y mga apo. Ang iyang asawa nga si Magdalena taudtaod nang mipanaw sa laing kalibotan.

Samtang nagkalingaw siyang nagsud-ong sa mga dahong laya nga gidaoban sa duha niya ka mga apo diha sa ilang tugkaran, may usa ka luhong kotse ang miabot.

“Edmundo ako kini si Marina nalimot ka na ba diay nako ha Edmundo?” ug gikuptan ni Marina ang kamot ni Edmundo. “O ikaw kini apan dugay ko ikaw’ng gilubong sa kalimot,” hinay ang tingog ni Edmundo.

“Edmundo, kun gilubong mo man, kawton ko kini kay ako karon wala nay bana dugay nang namatay ang tiguwang,”  ug ako nasayod usab nga ikaw biyudo busa, busa gibalikos ni Marina ang iyang bukton  likos sa hawak ni Edmundo. Ug dihay mga dahong mialibwag sa paghuros sa bugnaw’ng hangin, gitutokan ni Edmundo ang mga dahong laya. (Kataposan)