‘Takbuhan’ ng maluhong hipag

Dear Dr. Love,

Balo na po ako ngayon at umaasa sa buwanang pensiyon nang pumanaw kong mister at abot ng aking mga anak na katuwang ko sa pagtataguyod sa aming pamilya.

Hindi na po gaya nang dati ang aming buhay, kaya ang pagsisikap sa pagtitipid at disiplina sa paggastos ay pangunahin lagi sa konsiderasyon naming mag-anak. Lalo pa’t lumaki ang aming gastos nang bumalik sa bahay ang isa kong anak, kasama ang dalawa kong apo makaraang maghiwalay sila ng aking manugang.

Pero nakakaraos naman po ang lahat nang bayarin sa pagtutulungan naming lahat.

Ang problema po ay ang hipag ko, na nasanay na sa amin tumatakbo kapag may mga emergency na pagkakagastusan. Ganoon po kasi ang kinagawian niya noong buhay pa ang aking mister na kanyang kapatid.

Kung tutuusin, Dr. Love sa aming sitwasyon ngayon ay nakahihigit siya sa pinansiyal. Dahil bukod pa sa buwanang pensiyon na nakukuha niya sa kanyang yumao na ring mister ay regular pa siyang pinadadalhan ng mayayamang kapatid na nasa abroad.

Sadyang maluho lang po ang hipag ko, dumagdag pa ang mga anak niya na pawang umaasa sa kanya.

Minsan ay tumaas ang blood pressure niya umaasa na namang ako ang sasagot nang lahat para siya madala sa ospital. Wala naman silang pang-private pero ayaw niyang magpadala sa pampublikong pagamutan. Nung araw na ‘yun ay wala akong extrang pera, dahil pawang nakalaan na sa bayarin ng kuryente, tubig at bahay ang nakatabi.

Nagpatay-malisya lang ako sa gusto ng hipag ko at nang dumating na ang kanyang mga anak at saka ako umuwi sa bahay. Alam kong wala ring pera ang mga anak niya. Pero hindi ko isasakripisyo ang pinaglaanan namin ng mga anak ko.

Sana po ay magsilbing aral sa hipag ko ang nangyaring ‘yun. Pagpayuhan po ninyo ako kung tama bang ipagpatuloy ko na ipa-realize sa hipag ko ang maging masinop sa gastos, dahil wala po talagang garantiya na sa bawat pagtakbo niya sa akin ay may maibibigay ako o kahit sabihin pa niyang hiram pero wala naman talagang bayaran. Ang sabi ng anak ko wala akong dapat ika-guilty dahil sagad din kami.

Gumagalang,

Gilda

Dear Gilda, 

Marahil likas kang mapagbigay, pero dahil sa sitwasyon ninyo ng iyong mga anak ay hindi mo ito magawa. Walang masama roon. Ang pagtulong ay ayon sa kapasidad. At palagay ko, dapat na ring matutunan ng hipag mo ang magtipid. Dapat nating tandaan na ibigay ang tamang tulong para hindi ito maging daan para makuntento na lang na umasa ang ating kapwa at hindi na magsikap.

DR. LOVE