Ang bagyo sa kinabuhi

Kon may moabot nga bagyo, ang atong gobiyerno, mohimo dayon og pahinumdom, sa pagpalig-on nga bantingan ang gipuy-an aron nga dili maintimano sa kusokuso sa mangtas nga bagyo. Apan wala’y giila nga lig-on ang bagyo, bisan ang balay mo gikonkreto, may posibilidad gihapon nga mahugmak, ilabi na kon nakaugbok kini sa huyang nga pundasyon, sama sa balas o lapukong yuta nga inanay nidahili.

Mao usab ang bagyo sa kinabuhi, dili kita papahulayon sa kabalaka nga pirme hamokon sa mga problema, kon unsaon nga makabarug nga lig-on sa pagpanagang sa hampak ning kinabuhia. Buhia lang ang paglaum, kay bisan kanunay kita gihuros sa bagyo sa kinabuhi, moabot ra ang panahon sa paglurang.

Ikalma lang ang kugalingon, aron motunhay ang panghunahuna sa maayo mo nga buhaton. Ayaw lugaki nga mokal-ang, ang kadaot nga maoy mopasamot nga gub-on ang imong pangandoy. Ampingi nga amomahon sa gugma nga ang kaugalingon mapuno sa kusog aron ilahutay nga mabuntog ang pagsulay.

Unya, iniglurang sa unos sa kinabuhi, hayahay na nga pamation ang hangin sa kagawasan, kay ang kaugalingon hasta ang imong pamilya, wala maungkag ug pabilin nga mas nilig-on, tungod kay gihawiran mo nga hugot ug gibalikos sa gugma, nga sila dili mahilayo. Sugdi ang kahiamgo sa nasinati nga kahuyangon, nga gipagabok sa wala’y pagsinabtanay diha sa nagkadaiyang dalan nga latason.

Ang bagyo sa kinabuhi, usa lang ka pagpahimatngon sa Kahitas-an nga ang pagsulay maoy pagbansay kanato, nga makat-on kita kon unsaon sa pagsagubang sa pakigbisog nga dili mapukan. Niini, ang kasinatian maoy magtudlo kanato nga umolon kita sa kaalam nga makabaton og maayo nga pagdisisyon nga maangkon ang malinawon nga pagpuyo.