Pilia kon asa ka mopahiluna

Kahinumdom ko niadtong bata pa ko. Dunay mga tiguwang pari nga kansang ulo may tonsure. Sinul-ob ang ilang sotana magpaso paso libot sa ilang simbahan ug magdala dala sa ilang breviario. Matud pa sa akong lola Delfina sila nag-ampo. Ilang giampo ang mga tawo ug nag-ampo sila alang namo. Pagtungha nako sa seminaryo mao usab kini ang gitudlo sa among mga maestro apan kuyog niini mao ang paghugoy hugoy kuyog sa mga tawo, paggambalay sa Gagmay’ng Kristohanong Katilingban. Ideal kaayo nga tinguha apan ang reyalidad nipakgang niini tungod kay daghan ra kaayo ang mga tawo ug diyotay ra ang kaparian. Pun-an pa nga mas luwas ug dali pamation ang pagpunay og himo sa ritwal kaysa paghimo og babad pastoral. Mao nga ang resulta mao nga ang tanan balik lang gyud sa naandang paralysis sa hunahuna, sa pulong ug sa buhat. Tingali tungod kay ang tawo ning panahon sa kapaspas way panahon sa hataas nga kukabildo mao nga nahimong kawang lamang ang imong paningkamot nga sila imong pundokon ginamit ang pamaagi nga applicable liboan na ka tuig ang milabay. Human sa blessing.. giingnan ko sa akong higala: “Salamat padre for making it short and sweet!”